Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Eğitimi - Video Eğitim

Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Eğitimi

Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB), çocukluk döneminde başlayan ve yaşam boyu devam edebilen bir nörogelişimsel bozukluktur. Bu bozukluk, dikkat sürekliliği, odaklanma, dürtü kontrolü ve aşırı hareketlilik gibi belirtilerle karakterizedir.

DEHB'nin belirtileri üç temel kategoriye ayrılır:

1. Dikkat eksikliği: Dikkat eksikliği belirtileri, bireyin dikkatinin sürekli dağılmasına ve odaklanma güçlüğüne işaret eder. Bu belirtiler arasında dikkati kolayca başka şeylere yöneltebilme, görevlerde ayrıntıları atlayabilme, düşünceyi sürdürmede güçlük çekme, unutkanlık ve organize olmakta zorlanma yer alır.

2. Hiperaktivite: Hiperaktivite belirtileri, bireyin aşırı hareketli olmasını ve duramamasını ifade eder. Bu belirtiler arasında sürekli olarak yerinde duramama, huzursuzluk hissi, sürekli konuşma, aşırı aktif olma, sakin durmakta güçlük çekme ve sürekli elleri veya ayaklarıyla oynama yer alır.

3. Dürtüsellik: Dürtüsellik belirtileri, bireyin düşünmeden davranma ve tepki gösterme eğilimini ifade eder. Bu belirtiler arasında sabırsızlık, beklemekte güçlük çekme, diğerlerini sürekli kesme, cevapsız sorular sorma, sıranın gelmesini beklememek ve karar vermeden harekete geçme yer alır.

DEHB'nin kesin nedeni tam olarak bilinmemektedir. Ancak genetik faktörler, beyin kimyasındaki dengesizlikler, beyin yapılarındaki farklılıklar ve çevresel etmenlerin bir kombinasyonunun DEHB gelişimine katkıda bulunabileceği düşünülmektedir.

DEHB'nin tanısı, belirtilerin sürekli olarak en az iki farklı ortamda (örneğin, ev ve okul) en az altı ay boyunca görülmesi ve belirtilerin bireyin işlevselliğini olumsuz yönde etkilemesiyle konulur. Tanı, bir uzman psikiyatrist veya psikolog tarafından kapsamlı bir değerlendirme ve değerlendirme süreci sonucunda konulur.

DEHB'nin tedavisi multidisipliner bir yaklaşım gerektirir. Tedavi genellikle davranış terapisi, ilaç tedavisi ve eğitim/öğretim stratejilerini içerir. Davranış terapisi, DEHB belirtileriyle başa çıkmak, işlevsel becerileri geliştirmek ve düzenli rutinler oluşturmak için stratejiler sunar. İlaç tedavisi, belirtilerin şiddetini azaltmak için kullanılabilir. Eğitim/öğretim stratejileri, bireyin öğrenme ortamında desteklenmesini sağlar ve öğrenme zorluklarıyla başa çıkmaya yardımcı olur.

DEHB, erken tanı ve uygun tedavi ile yönetilebilir. Tedavi sürecinde aileler, öğretmenler ve sağlık profesyonelleri arasında işbirliği önemlidir. Bireyin ihtiyaçlarına özelleştirilmiş destek sağlanması, DEHB'nin etkilerini azaltmada ve bireyin yaşam kalitesini artırmada önemli bir rol oynar.